Kadınların Siyasette Temsilinin Artırılması ve Karşılaşılan Zorluklar

Kadınların Siyasette Temsilinin Artırılması Çağrısı

İnsan hakları avukatı ve eski İngiltere Başbakanı Tony Blair’in eşi Cherie Blair, geçtiğimiz yıl uluslararası seçimlerde kadın temsilinin zor ilerlemesini ve dünya genelinde kadın kamu figürlerinin artan şiddet tehditleriyle karşı karşıya kalmasını ele alarak, kadınların siyasette daha güçlü bir ses bulması gerektiğini vurgulayacak.

Blair, önümüzdeki hafta İsviçre’nin Davos kentinde, dünya genelinden siyaset ve iş dünyası elitlerinin bir araya geleceği önemli bir toplantıda, daha fazla kadının siyasette yer almasının, daha fazla yasal hak ve ekonomik büyüme ile sonuçlanacağına dikkat çekecek.

“Kadınlar, erkeklerin sahip olduğu yasal hakların üçte ikisinden daha azına sahip.” diye belirten Blair, Bloomberg’e gönderdiği e-postada, kadın temsilini artırmanın “acil bir ihtiyaç” olduğunu, 2025’in başında kadınların “parlamentolarda ve hükümetlerde önemli ölçüde az temsil edilmesinin” “şok edici ve kabul edilemez” olduğunu ifade etti.

Dünya Bankası yetkilileri ve danışmanlık şirketi Oliver Wyman uzmanlarının oluşturduğu araştırma grubu, hükümetlerdeki kadın sayısı, yasal hakları ve kadınların iş gücüne katılımı arasında açık bir bağlantı olduğunu savunuyor.

Dünya Bankası’nın verilerine göre, kadınlar şu anda dünya genelinde erkeklerin sahip olduğu yasal hakların üçte ikisinden daha azına sahipken, erkekler ve kadınlar hiçbir ülkede tam anlamıyla yasal eşitliğe ulaşamamıştır. 1970 yılından bu yana 165 ülkeyi çocuk bakımı, ücret eşitliği ve banka kredilerine erişim gibi alanlarda analiz eden bir çalışma yürütülmüştür.

Kadınların Siyasi Temsili

Dünya Bankası, 2023 yılı itibarıyla kadınların parlamentolardaki koltuklarının yüzde 26’sını, kabine pozisyonlarının ise yüzde 23’ünü elinde tuttuğunu ortaya koymuştur.

Geçtiğimiz yıl, gezegenin nüfusunun neredeyse yarısı sandıklara gitmesine rağmen, kadınlar için kayda değer bir ilerleme sağlanamamıştır.

Birleşik Krallık, Japonya ve Güney Kore gibi bazı ülkelerde kazanımlar elde edilmişken, Meksika ilk kadın başkanı Claudia Sheinbaum’ı seçme başarısını göstermiştir.

Ancak, Almanya’da eski bir politikacı ve uluslararası Kadın Siyasi Liderler grubunun kurucusu Silvana Koch-Mehrin, parlamentolardaki kadın temsilinin Fransa, Hindistan ve Pakistan’da, ayrıca Avrupa Parlamentosu’nda 1979’dan bu yana ilk kez düştüğünü belirtmiştir.

Raporda, kadınlara daha fazla hak verilmesinin ve onları iş gücünde eşit katılımcılar haline getirmenin küresel büyüme oranını iki katına çıkarabileceği ve GSYİH’yi beşte bir oranında artırabileceği vurgulanmaktadır.

Ancak, yazarlar tüm siyasi rollerin eşit ağırlığa sahip olmadığını da dile getiriyor. Örneğin, daha düşük bir meclis üyesinin bir bakanla aynı güce sahip olmadığını ve bu düzeyde eşitliğin sağlanmasının daha uzun bir süreç gerektirebileceğini ifade ediyorlar.

Rapora katkıda bulunan uzmanlar, ekonomik fırsatlar konusundaki tartışmaları çerçevelemenin, ABD ve Avrupa’nın büyük bir kısmı da dahil olmak üzere pek çok bölgede, kadın haklarını artırmaya yönelik proaktif önlemlerin erkeklere zarar verdiği yönündeki endişeleri azaltabileceğini belirtiyor.

Oliver Wyman’da ortak ve baş enformasyon sorumlusu olan Ana Kreacic, 18. yüzyıl sanayi devriminden bu yana büyümenin “muazzam nüfus artışı” ile beslendiğini ifade etmektedir.

Son otuz yılda, düşük sermaye maliyetleri, düzenlemeden arındırma ve serbest ticaret gibi faktörlerin de büyümeyi tehdit ettiğini kaydetmiştir.

Dünya Bankası’na bağlı bir grup olan Kadınlar, İş ve Hukuk, aile içi şiddet ile kadınların iş gücüne katılımı arasındaki bağlantılara ve eğitim ile gelecekteki nesil çalışanların eğitimine odaklanarak on yasal alanı analiz etmiştir.

Daha fazla çocuk bakımı yasasının yürürlüğe girmesinin, kadınların iş hayatına katılımını beş yıl içinde yüzde 4 artırabileceği sonucuna varılmıştır.

Birleşmiş Milletler verilerine göre, küresel olarak kadınlar, erkeklere kıyasla yaklaşık üç kat daha fazla ücretsiz bakım hizmeti vermektedir.

Kadın Politikalara Yönelik Düşmanlık

Raporda, kadın politikacılara yönelik çevrimiçi saldırıların arttığı ve bu durumun tehdit edici bir atmosfer yarattığına dikkat çekilmektedir. Örneğin, ABD teknoloji milyarderi Elon Musk, görevden ayrılan Kanada başbakanı Justin Trudeau’dan “kız” olarak bahsederek, onu küçümseyen bir yorumda bulunmuştur.

Musk ayrıca, İngiltere İşçi Partisi hükümetinin bir üyesi olan Jess Phillips’i, on yıl önce kızlara yönelik cinsel tacizle ilgili yeni bir soruşturma başlatmayı reddettiği için “kötü cadı” olarak nitelendirmiştir.

Bu tür düşmanlık yeni bir olgu değil.

Blair, 2016 yılında İngiltere Milletvekili Jo Cox’un öldürülmesinin ardından, onun ölümünü kutlayan 50.000 tweet atıldığını tespit eden Birmingham Şehir Üniversitesi’nin bir çalışmasına atıfta bulundu.

Ancak, bu durum, popülist hükümetlerin iktidara gelmesiyle birlikte artan çevrimiçi öfkenin daha geniş bir arka planında görülen bir eğilimdir.

Geçtiğimiz yıl, “kadın fikrini zorlamaya çalışan politikacılar” da dahil olmak üzere, kamu söyleminde bir kakofoni yaşanmıştır.