NATO Rüyasının Türkiye ve Ada Üzerindeki Finansmanı: Kıbrıs’a Yeni Bir Güvenlik Manzarası

Adanın güvenlik gündemi yeniden şekilleniyor ve bu süreçte karşımıza çıkan oyuncu değişmiyor: Bay Hristodulidis. Bu kez rol, Batı’nın güvenilir ortağı olmak üzere hazırlanıyor; peki perde arkasında neler dönüyor? Birlikte bakınca görünen şey, NATO’ya başvuru arzusunun sadece bir söz olarak kalmayıp, ülkedeki siyasi kimliği değiştirme niyetine dönüştüğüdür.

Hristodulidis’in “Mümkün olsa yarın NATO’ya başvururum” sözleri, yalnızca bir güvenlik manevrası değil; mesajı net: Türkiye ve Kıbrıs Türk halkına yönelik bir denge hatırlatması yapılıyor. NATO üyeliği, sadece bir ittifaka dahil olmak değildir; bu adım, askeri ve siyasi kimliği dönüştürür. Güney Kıbrıs’ın, Türkiye’nin olumlu oyu olmadan üyelik yolunda ilerleyemeyeceği gerçeği de bu tabloya eşlik ediyor.

Seçim dönemlerinde NATO’nun kıstaslarını eleştiren bir lider olarak görünmekten, şimdi bu düşünceyi tersine çeviren bir tutum sergileyen Hristodulidis, bu dönüşümün ilk bakışta ilkesel bir niyet olmadığını gösteriyor. Geçen hafta dünya basınına yansıyan haberlere göre, BM’in ekonomik nedenlerle dünyadaki Barış Gücü sayısını azaltması bekleniyor; bu karar, Ada’daki dengeleri köklü biçimde değiştirebilir.

Hristodulidis’in yeniden ortaya çıkan NATO sevgisi, Türkiye’nin adadaki garantörü rolünü ve İsrail ile yapılacak askeri işbirliği anlaşmalarını da gündeme getiriyor. ABD ve SAFE programı üzerinden alınacak silahlar da bu dengeyi etkilemesi muhtemel unsurlar arasında yer alıyor. Bu görünüm, Ada’nın güvenliği için gerçekçi ve bağımsız bir yaklaşım mı yoksa dış baskılarla yönlendirilmiş bir güvenlik mimarisi mi gerektiğini sorgulatıyor.

Hristodulidisin Kıbrıs’ın geleceğini NATO haritasına sığdırma çabası, iki eşit halkın ve iki kimliğin ortak kaderine karşı mı yoksa bu iki halk için daha güvenli bir ufuk mu yaratıyor? Şu sorular yanıt bekliyor: Ada’nın gerçekleri üzerinden reel politikalar üretilebiliyor mu, yoksa hayal dünyasında mı kalıyor? Zamanla göreceğiz; ama şu anki tablo, güvenliğin sözde değil gerçekten inşa edildiği bir yolun ne gibi sonuçlar doğuracağını gösteriyor.